Afgelopen week ontdekten we bij toeval het bestaan van Griekse churros. Of we binnenkort ook met een kraampje op de Gentse Vrijdagmarkt zullen staan valt te betwijfelen (al is er sinds kort wel plek na het weghalen van frituur Jozef) maar we hebben ons het Griekse spul serieus laten smaken bij het aperitief.
De Griekse versie van de beroemde Spaanse deegslierten heet lalagia en wordt – uiteraard - gebakken in olijfolie. In het deeg kaneel, kruidnagel, gist, olijfolie en in onze versie ook sinaasappelsap. Kneden, rijzen, vormen, frituren. Omdat we op voorhand niet wisten wat we aan het maken waren, lag er een bol van een kilo deeg in de koelkast. Daar hebben we de hele week van gegeten. Een zoete versie met honing en sesamzaad. Eentje met feta, tijm en een likje honing. Of gewoon met een blokje kaas, een olijfje en ham.
Het recept staat in een olijfgroen kookboekje waar we af en toe iets uit maken ‘Cooking with olive oil & olives’ van Maria Karabela. Recepten die duidelijk uit het Grieks naar het Engels zijn vertaald, steevast in gigantische hoeveelheden. Als we de lalagia hadden klaargemaakt volgens de aangegeven receptuur, hadden we meer dan 6 kilo deeg gehad. Een werkpuntje, Maria.
Het boekje zelf pikten we op in het olijfoliemuseum van Sparta. Hoe tof zijn die musea die gewoon over één ding gaan. Wij vallen er steevast voor. Een paddenstoelmuseum, een vlindermuseum of een scheepvaartmuseum zoals in Baasrode, de max. Je leert er gekke en vaak totaal onbruikbare dingen, maar het tovert steevast een glimlach op je gezicht: wat een maf weetje. Zo kwamen we in het olijfoliemuseum te weten hoe je een olijfboom moet snoeien, dat de olijven van bovenaan de boom het meest olijfolie opbrengen en dat Griekse coöperatieven vroeger ook olijfoliezeep maakten om uit de kosten te raken. En dat Jezus natuurlijk op een olijfberg zijn ding deed.
De lalagia, zo ontdekten we dan weer bij het aperitief, is een snack uit de regio van Sparta en Kalamata en wordt vooral gegeten bij Kerstmis. Het is een familiesnack, en te zien aan de recepten op internet ook een jeugdherinnering. “Oma en opa brachten het mee.” Of, vanop de Griekse wikipedia: Lalagia is een traditioneel recept van Mani en Messinia. De huisvrouwen bereidden ze in grote hoeveelheden voor op feesten en bruiloften. Hun smaak is uniek en is grotendeels te danken aan de extra vierge olijfolie van de regio. Broodstengels met olijfolie, gebakken in olijfolie uit een regio die bekend staat om zijn olijven (onze milde olie komt ook van daar), it makes sense.
Toch is het raar dat de Griekse churros niet meer verspreid zijn. Het is makkelijk te maken, met simpele ingrediënten en een perfecte snack voor op straat. Ach ja, waarschijnlijk is het zoals met onze sinterklaasventjes. Die eten we ook niet op in augustus.
Zin om zelf te proberen? Wij zijn al even fan van Akis Petretzikis - de Griekse Jeroen Meus – die zijn eigen versie maakt in een paar tellen. Het filmpje is in het Grieks, maar lollig om te bekijken, de website kan je bovenaan omzetten in Engels. Een versie met kardemon van een andere Griekse kok vind je hier.
Meer Sparta? Kijk dan zeker naar historica Bettany Hughes op reis door Griekenland in aflevering 1 van Treasures of the world.
コメント